അവസാനയാളും പോയി.
ചിറകടിച്ചുയരുന്ന വെള്ളരിപ്രാവുകളെ-
അവിടെങ്ങും ഞാന് കണ്ടില്ല.
ഒന്നിച്ച് പറക്കാനും ഒരു സമയമുണ്ടല്ലോ!
ആ കാലത്തിലേക്കൊരു നാളു കുറിച്ചിരുന്നെങ്കില്-
അതും സ്വപ്നം കണ്ടവര് ജീവിച്ചേനെ!
ഒരു പക്ഷെ, കാലം മായ്ച്ച് കളയുമായിരുന്ന-
കുഞ്ഞു പ്രേമത്തിന്നവകാശികള്-
വേറൊരു ജീവിതത്തിനു നിറം കൊടുത്തേനെ!
അധ:പതിച്ച തലമുറയെന്നു മുദ്ര കുത്തി,
അകറ്റി നിര്ത്തിയീ-പുകയുതിര്ത്ത സമൂഹം,
പേരിട്ടു വിളിക്കുന്നു വിഡ്ഢിക്കുട്ടികള്!
തിരുത്തിയ കണക്കു പുസ്തകത്തിലെ-
താളുകള് മറിഞ്ഞു തുടങ്ങിയപ്പോള്-
ഏദന്തോട്ടം വീണ്ടും പൂത്തു തുടങ്ങി.
വിരല് തുമ്പില് സഫലമാവുകയും, പൊലിയുകയും ചെയ്യുന്ന-
പ്രണയ പൂക്കളൊന്നും അവിടെ കണ്ടില്ല.
വിളഞ്ഞ ചെറിമരങ്ങള്ക്കിടയില്,
കൊക്കുരുമ്മിയിരിക്കുന്ന ഇണപ്രാവുകളില്---
എന്റെയും നിന്റെയും ഹൃദയം തുടിക്കട്ടെ!
7 comments:
എന്റെയും നിന്റെയും ഹൃദയം തുടിക്കട്ടെ! എന്നും തുടിക്കുന്നതാകട്ടെ......
എനിക്കുമുണ്ടൊരു ബ്ലോഗ്...... വരുമെന്നും ചങ്ങാതിയാകുമെന്നും പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു......
വളരെ ഗംഭീരമായിരിക്കുന്നു. ഭാവന കൂടുതല് പ്രോജ്ജ്വലമാകട്ടെ. എന്റെ സ്കൂളിന്റെ ബ്ലോഗും സന്ദര്ശിക്കുമല്ലോ?
ഞാന് ഇപ്പൊ എന്ത് പറയാനാ.. നന്നായിരിക്കുന്നു... :)
മനോഹരമായിരിക്കുന്നു
Thank u all. :)
തോമസ് മാഷേ സ്കൂളിന്റെ ലിങ്ക് അയച്ചു തരൂ.
ഗുഡ് ..........
മനോഹരം..
Post a Comment