ഓടികിതച്ച് വിയര്ത്തുവന്നൊരു ദിനം
മറുപടിയില്ലാതെ പടിവാതില് തൊട്ടുപോകെ,
സദാ ധ്യാനിച്ചിരുന്നൊരാത്മാവ്,
ഇന്നും മൌനത്തിലാണ് !!
വിതുമ്പും നൊമ്പരങ്ങള് നിന് നെഞ്ചകം എല്ക്കെ-
ഒന്നു തലോടിയ മാത്രയിലിറ്റ് വീഴും കണ്ണുനീര് -
കരഞ്ഞുറങ്ങവെയൊന്നു പിടയുന്നു,
ഞാന് നിനക്ക് ആരെന്ന് ?
മഞ്ഞു പെയ്യുന്ന മലകള് മൂടിയ താഴ്വാരങ്ങള് -
കടും വെളിച്ചത്തില് കണ്ണു പൊള്ളിക്കെ
മതിയാവാതെ പോയ ഒരു ഉത്തരത്തിന്നായ്,
വലിയ വാക്കുകള് തിരഞ്ഞ് നീയെന്
നെറുകയില് പടര്ത്തിയ കുങ്കുമ-
ചുവപ്പില് വിടര്ന്ന വദനം മറച്ച്,
പിന്നെയുമൊരു മറുപടിക്ക് കാതോര്ത്തോ !!
ആലിപ്പഴം പൊഴിച്ചതും ദേവദാരു പൂത്തതും
ഇന്നും ഇന്നലേയുമെന്നപോലെ-
ഋതു മറന്നു ചോദ്യമുയര്ക്കുമൊരു കഥയില്
നീയെന്റെ സ്നേഹത്തെ വരച്ചു തുടങ്ങി!
ഒടുവില്, നമ്മുടെ നിയോഗം ഒന്നു ചേര്ന്ന,
പുഞ്ചിരിയില് യാത്ര തുടരെ
നിരന്തരം അറിഞ്ഞ സ്നേഹത്തിന്നളവുകോല്
അതിന്നാഴം തിരഞ്ഞെന്നെ അസ്വസ്ഥമാക്കുന്നു !!!
5 comments:
അളവറ്റ സ്നേഹത്തിന്റെ ഈ തീരം എനിക്കിഷ്ടായി Daisy...
ആഴമേറെ
Same 2 u Mr.AJITH
നന്ദി ആശ. കൊച്ചു കൊച്ചു പിണക്കങ്ങളിലും ഇണക്കങ്ങളിലും ഇതുപോലുള്ള തീരം തേടുകയാണ് എഴുത്തിലൂടെ ....
അതെ, അജിത്ജി പലപ്പോഴും ഈ ആഴം അറിയാതെ പോവുന്നു!
Post a Comment