എനിക്കിന്ന് തനിച്ചിരിക്കണം.
ഈ കുളിരുന്ന പുതപ്പിലൂടെ നോവായെന്നെ-
നിറക്കുന്ന നിന്റെയാശാകിരണങ്ങള്!
ഈവിധം പ്രകാശിച്ച്.
എനിക്കവന് നല്കിയ മഞ്ഞുകണങ്ങളെ ,
നീ അലിയിക്കാതിരിക്ക!
ആ കണ്ണുനീര്, അവന്റെ ഏകാന്തതയെ
തുടലിലാക്കുന്ന മൌനം , അത്
എനിക്കുവേണം!
ചിന്തകളാല് കാറ്റിനെ വിസ്മയിപ്പിക്കുമവന്,
നിനക്കൊക്കുമുല്ക്കടമായ സ്പര്ശത്താല്-
തീര്ത്തിതെന് തൂലികയെ മിനുങ്ങുമൊരു ചുരിക!
അവനെ തടയരുതേ,
സ്വപ്നങ്ങള്ക്കു ചിറകേകി,
എന്നിലേക്ക്,
കവിതയായ് പറന്നിറങ്ങാനനുവദിക്ക!!
2 comments:
നന്നായി ..
കവിതകള് പറന്നിറങ്ങട്ടെ..
ശുഭാശംസകള്........
സ്വപ്നങ്ങള്ക്ക് ചിറകേകി...
Post a Comment