ബോധം മറഞ്ഞു പോയ ലോകത്ത്
ആഹ്ലാദം മറന്ന് പൊടിയില്
വീണുപോയൊരോര്മ്മയുടെ
ബാക്കിപത്രമാണവള് !
വിഫലമാവുന്ന ഒഴിഞ്ഞുമാറല്
ചഷകം നിറയുവോളം കാത്തിരുപ്പ്
പടരും വിഷാദത്തിന്റെ കരിനിഴല്,
തീരാദുഖം !
അഭംഗിയും അശുദ്ധിയും മുഖലക്ഷണം.
കണ്ണീരും ശാപവും കൂടപിറപ്പുകള്
വിശേഷണങ്ങളാല് സമ്പന്നമായവള്
വിഷം നെഞ്ചിലൊളിപ്പിച്ചു വച്ചവള്
വഴിതെറ്റിയവള് വഴിതെറ്റിക്കുമവള്,
അവളെ പുണര്ന്നാശ്വസിക്കും അന്തര്മുഖനും
വാ തുറക്കുകയും ചിരിപ്പിക്കുകയും
കരയിക്കുകയും ചെയുന്നു.
പണവും നിണവും ഒന്നെന്നും
മതവും മനുഷ്യനും രണ്ടെന്ന തത്വം
സ്വത്വത്തിനു വിലയിട്ടു
വഴിവക്കില് കിടന്നു ചിരിക്കുമവള്
അവളില് നുരയും സിരകളില്
വിപത്തായൊടുക്കും ലഹരി
അകത്തും പുറത്തും നിന്നെ
ഒരു പോലെ എരിക്കുമവള്
അളവുകള് മാറവേ നിലതെറ്റും നിന്റെ
ശരീരമവള്ക്കൊരു കൗതുകം
അറിവുകള് വഴിമാറും മനസ്സിലെ
മൃഗീയവാസനകള് അവള്ക്കു സ്വന്തം
അന്ധകാരത്തില് നിന് വിയര്പ്പുതുള്ളികള്
ദൈന്യതയുടെ മുഖങ്ങളില് നിലവിളിയായ്
പടരുമ്പോള് നീ തലയറഞ്ഞ്
പൊട്ടിച്ചിരിക്കുന്നു..
നിന്റെ മരണമല്ല ,
ക്ഷയിച്ചു പോവുന്ന കുടിലില്
ജീവിതം കൊതിക്കുമാ-
കണ്ണുകള് ആണെന്റെ ദുഖം
മേദസ്സുമൂടുന്ന നിന്റെ ഞരമ്പുകളെ
മരണം കാര്ന്നെടുക്കുമ്പോഴും
നിന്റെ തലക്കല്
തിരി കൊളുത്തിയവള് കൂട്ടിരിക്കും!
ഉഴറാതെ തിരിച്ചു നടക്കാന്
പാതകള് ഏറെയുള്ളപ്പോള്
ആത്മാവിനെ ദഹിപ്പിക്കുമഗ്നിക്കു മുന്പില്
നീ തലകുനിക്കുന്നതെന്തിനു!