വിഷാദം പൂണ്ട ദിക്കുകൾ,
കലഹം വിതച്ച മൗനം പോലെ
ഞൊടിയിടയിൽ തീര്ന്നു പോയ
കാത്തിരിപ്പിൽ
സന്തോഷമണിയാതെ
ഒരു അസ്തമനം !
ഒറ്റപ്പെടൽ കാണുക വയ്യാതെ
കണ്ണടച്ചു പിടിച്ച നിമിഷങ്ങളെ
ചവിട്ടിമെതിച്ചും ശബ്ദത്തെ ജയിച്ചും
തീരാതെ ഉഴറുന്ന വെറുപ്പ്;
ക്ഷയിക്കുന്ന കേള്വിക്കുമപ്പുറം
തുളച്ചു കയറുന്ന അവജ്ഞ ;
അപരിചിതരെ പോലെ മുറുമുറുത്ത്
ആശ്രയമില്ലാതെയീ സ്നേഹം
നിലം പതിച്ചതെവിടെ ?
ഉലയൂതുന്ന കാറ്റില്,
വിലപിക്കുന്ന ഇരുട്ട്
കിഴക്ക് നീളും നിദ്രയുടെ ചുരുളുകളില്
മനസ്സേ ,
നിന്നെ ചേർത്ത് ഞാൻ മടുത്തിരിക്കുന്നു.
ഉള്ളു നീറി, പുകയാതെ
ഒഴിഞ്ഞിറങ്ങിയും തീരുന്നില്ലേ,
നിന്റെ നീറ്റൽ !
5 comments:
ഉള്ളുനീറിപ്പുകയുമ്പോള് ആശ്വാസലേപമെവിടെ
മനസ്സിനെ ദൈവത്തിങ്കൽ ചേർത്തോളൂ...
'അവജ്ഞ'യാണെന്നു തോന്നുന്നു ശരി.PLS VERIFY..
നല്ല കവിത. ചില വരികളങ്ങോട്ട് പിടിത്തം കിട്ടുന്നില്ല.
ശുഭാശംസകൾ...
കണ്ടെത്താന് ശ്രമിക്കാതെ വഴിമാറിപോവുന്ന ബന്ധങ്ങള് അജിത്ജി.....
ചേര്ത്തും ചെര്ന്നിരിക്കാത്ത വിശ്വാസം !
അതെ, S പറഞ്ഞത് തന്ന്യാ ശരി.... :)
ഏതു വരികളാണ് മനസ്സിലാവാതെ പോയത്.....
വിലപിച്ചും, കലഹിച്ചും നഷ്ടമാക്കുന്ന ബന്ധങ്ങള്........ .....!
ഇനി ഒന്ന് കൂടെ വായിക്കൂ..... മനസ്സിലാവും !
5+
Post a Comment