വേര്പിരിയാനാവാത്ത വിധം അടുത്തെങ്കിലും
സ്നേഹിക്കപെടുന്ന നിമിഷങ്ങളുടെ ധാരാളിത്തം
കേള്ക്കാതെ പോകുന്ന സൗഹൃദത്തിന്റെ
അവസാന നിസ്വനങ്ങള്
പെയ്തൊഴിഞ്ഞ വേനല്മഴ പോലെ
അറിഞ്ഞും അറിയാതെ..
വാക്കുകള് വരച്ചിടുന്ന അറിയാ വഴികള്
യൌവനത്തിന്റെ യാത്രകളിലെ
അരുതുകളുടെ അതിരുകളില്
നിന്നിലേയ്ക്ക് തല ചായ്ച്ച്
പലവട്ടം കയറുവാനാഞ്ഞ
ശൂന്യതയുടെ ചവിട്ടു പടികള്..
നനഞ്ഞ തീരങ്ങളില്
തിരയെടുത്ത ചുവപ്പില്
നിലാവ് ചാലിച്ച സന്ധ്യകള്
എന്നിലേക്കും പിന്നെ നിന്നിലേക്കും
പറന്നു വീഴുന്ന നേരമൊക്കെയും
നിലയ്ക്കാതെ നിന്റെ വിരലുകള്...
പിന്നെ ഏതോ യാമത്തില്
നിനക്ക് രൂപമില്ലെന്നും
ച്യുതിയുടെ നിഴലില്
മറഞ്ഞിരിക്കുന്ന എന്റെ ഹൃദയം
തിരിച്ചറിയുന്നുവെങ്കിലും
നീ എന്നെയും ഞാന് നിന്നെയും
തിരഞ്ഞു കൊണ്ടേയിരിക്കുന്നു...
3 comments:
വാക്കുകള് വരച്ചിടുന്ന അറിയാവഴികളുമായി വീണ്ടും ഡെയ്സി
നല്ല വരികൾ.ഇഷ്ടപ്പെട്ടു.
ശുഭാശംസകൾ...
മറഞ്ഞിരിക്കുന്ന ഹൃദയം കണ്ടെത്തും വരെ തിരയുക..
Post a Comment