അരങ്ങില്,
നയനങ്ങളുടെ നീളന് ചരടുകള്
ചിലങ്കയെ ജയിക്കാതെയും
ചില നടനങ്ങള്!
പ്രദര്ശനശാലയിലെ തികച്ചും
വിരക്തമായ ഒരു ചിത്രം..
ഇതെല്ലാം വെറും നാട്യങ്ങളാണ്!
അറിയാതെ,
എറിഞ്ഞുകളഞ്ഞ ക്യാന്വാസിന്,
ഒരു മറുപുറമുണ്ടെന്നും
അതില്, രാഗവര്ണ്ണങ്ങളുണ്ടെന്നും
തിരിച്ചറിയുന്ന ഒരു നാളില്
നരച്ച നിറങ്ങള്ക്കിടയിലൂടെ, നീയാ
നിറഞ്ഞ മിഴിത്തിളക്കം കണ്ടെടുക്കും..
അന്ന്,
കാലങ്ങളുടെ കനല്ച്ചൂട് പേറും
കദനത്തിന് മുത്തുകള്
കവര്ന്നെടുത്തൊരാ വിരലുകള്
ചക്രവാളത്തിന്റെ വിശാലതയിലേക്ക് നീളും...
സന്തോഷത്തിന്റെ വരവിനായ് മാത്രം
ഹൃദയവാതിലുകള് തുറക്കും..
എങ്ങിനെയും,
ഉടഞ്ഞുപോകുമെന്നുള്ളത്
സ്ഫടികപ്പാത്രത്തിന്റെ ഭയമല്ല
മറിച്ച്, കരുതലോടെ
കൊണ്ടുനടക്കുമെന്ന വിശ്വാസമാണ്!
അബലയും അധീരയുമല്ലെന്നറിയിക്കാന്
അതിര്ത്തികള് ഞാനൊന്നമര്ത്തിവരച്ചോട്ടെ...