RSS
Container Icon

ഞാന്‍ = ഉപേക്ഷിക്കപ്പെട്ടവള്‍



മിഴികള്‍ മധുരമായ് കൂമ്പി ഇനിയൊരുങ്ങുക മറ്റൊരു വിരുന്നിനായ് 
മറന്നേക്കൂ മധുപനവനീ മരണത്തെ നോക്കി ചിരിക്കുന്നതും ഹിതം
വരണ്ട തൊണ്ടക്കുഴിയിലേക്കൊരിറ്റു സ്മരണജലകണിക കൊതിച്ചതോ 
ഒരുങ്ങിയില്ലിനിയുമവളൊരു യാത്രയിതു തുണയാരുമില്ലെന്നറിയാത്തതോ
പകരുന്ന മധുരമതില്‍ പ്രിയമെന്ത്? പന്തിയില്‍ പലവുരു പറഞ്ഞതും 
പ്രിയനറിയാതെ, പറയാതെ പൊയ്പ്പോയതെന്തിനിയും നീയറിയുവാന്‍
അടുത്തു വരൂ, അലിവിന്നിരു മിഴികളടച്ചവസാനമായ് നിന്നധരം തരൂ
അറിയാം അവിടെ നീയുണ്ട് അതിനിഗൂഢമൊരു വര്‍ണ്ണചിത്രമിന്നുമതില്‍
അറിവിന്‍റെ സീമകള്‍ക്കപ്രാപ്യമായ് അവിടവിടെ അഴകിന്നരുണ തലങ്ങള്‍
അലസഗമനമതില്‍ ആത്മാവിലിവളറിയാതെയവഗണിച്ച വന്യമധുരങ്ങള്‍
ഉപേക്ഷിക്കപ്പെട്ടവളാണ് ഞാന്‍; ഉയിരൂര്‍ന്നു പോകുമുടലിടങ്ങള്‍ പേറി
ഉന്മാദം പൂണ്ടലറുമീ മൌനത്താല്‍ മുറിവേറ്റു ബധിരയായ്പ്പോയവള്‍
മൃതമാം പനിനീര്‍പ്പൂക്കളാലൊരുക്കുക മഞ്ചമെനിക്കതില്‍ കരിനീല പേറി,
മൃദു മന്ത്രണങ്ങള്‍ വിറച്ചു മരിച്ചതാമിതളുകള്‍ പൊഴിഞ്ഞു കാണേണം
കണ്ടില്ലകം നിറയെ നീയെനിക്കായ്പ്രണയ, കണ്ടകങ്ങള്‍ കൊണ്ട് നിറച്ചത്
കൊണ്ടറിഞ്ഞതിനിണ്ടലുണ്ടത് കാരീയം വെന്തെരിഞ്ഞിടിലുമന്തമാകുമോ
അതിനാലെന്‍ പ്രിയനേ വരിക നീ, എന്നാത്മാവിനെയെരിക്കുവാനിന്ന്
അലിവേതുമില്ലാതെ എന്നെ ഉപേക്ഷിക്കുക, ഒരിക്കല്‍ക്കൂടി മാത്രം... 

  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

ചിറകോ ചിതയോ നിന്‍ ചിതമെന്ത്?



ഇരയുടെ വേഷം മടുത്തപ്പോഴാണ് 
അവള്‍ കളം മാറിച്ചവിട്ടിയത്!
രക്ഷക ഒരു മിഥ്യയായിരുന്നെന്ന്
സ്വയം തിരിച്ചറിഞ്ഞ ദിവസം.

ഇഹലോക വേദനകള്‍ 
അപരന്‍റെയെങ്കിലും
ഇമകള്‍ നീറുവതെ
നിന്‍ വരമെന്നറിയുക..

കാത്തിരുന്ന, കളഞ്ഞുപോയ 
ദിനങ്ങളെയോര്‍ത്ത് കരയേണ്ട 
കാലമേറെയുണ്ടാം  
കരുത്തോടെ  ഗമിക്ക  നീ....

ഒരിക്കലുമണയാത്ത 
അമാനുഷികതയെ കാക്കാതെ 
മാനുഷികമാവുക തന്നെയാണഭികാമ്യം 

ചിറകോ
ചിതയോ 
നിന്‍ ചിതമെന്ത് പെണ്ണേ?

  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

മനോമഥനം



ഇന്ന് 
ഉറ്റവര്‍ തിരയുന്നുണ്ടാവാം 
ഉള്‍വലിഞ്ഞുപോയ എന്നെ
മനസ്സിന്‍റെ പിന്നാമ്പുറങ്ങളില്‍ 
ഏകാന്തത തേടിയുള്ള 
എന്റെ യാത്രയിലെങ്ങും 
അവരില്ല തന്നെ...
തിരസ്കരണത്തിന്‍റെ ചായമടിച്ച
മനസ്സിന്‍റെ വാതിലില്‍ ഒന്ന് മുട്ടാതെ 
അവര്‍ തിരിച്ചു പോയേക്കാം...
പക്ഷെ
ഒരു നീണ്ട ഇടവേള ഉണ്ടാവില്ല
പ്രിയതരമായ സ്വകാര്യതയും 
വൈകാരിക സുരക്ഷിതത്വവും 
അണിയറയില്‍ ഒതുക്കിവച്ച് 
ഞാന്‍ വരും, എന്‍റെ വേദിയിലേക്ക്.. 
ഉറ്റുനോക്കുന്നൊരായിരം കണ്ണുകളെ 
കാണാതെയെന്നോണം 
എനിക്ക് മാത്രമായ് ആടിതിമിര്‍ക്കും 
അത്  ലാസ്യമാവില്ല...
ഉഗ്രതാണ്ഡവം!! അതിനൊടുവില്‍ 
കാപട്യമില്ലാത്തത് മാത്രം ബാക്കിയാവട്ടെ..... 

  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

നിരന്തരം




ആത്മാവിന്‍റെ അഭൌമസൌന്ദര്യം ആസ്വദിക്കും മനസ്സുകള്‍ 
അനുഗ്രഹങ്ങളായ് ഗതി മാറുന്ന ചില പങ്കുവയ്ക്കലുകള്‍
അമിതശുഭാപ്തിവിശ്വാസമില്ല തെല്ലും എനിക്കതിനാലിന്നു 
അതിശയോക്തികള്‍ ഒന്നും തന്നെ പ്രതീക്ഷിക്കരുത് പ്രിയനേ 
അനുനിമിഷം അകതാരിലറിയുന്നു ആര്‍ദ്രമീയിരുമിഴികള്‍ 
അനസ്യൂതമെയ്യും സ്നേഹബാണങ്ങ,ളൊഴിയുന്നില്ലാവനാഴി..

  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

മനസ്സ് നിറഞ്ഞ പ്രഭാതം



മഞ്ഞുതുള്ളികള്‍ നുകര്‍ന്നുറങ്ങിന്നിപ്പോഴും മരുക്കള്‍
മന്ദമാരുതന്റെ ഉണര്‍ത്തുപാട്ടുകള്‍ കേള്‍ക്കാതെ മിഴികളടച്ച്

മൗനമായ് പറന്നുപോകുന്നതാ ഒരു കിളിക്കൂട്ടം
മനോഹരിയീ പ്രകൃതിയെ കണ്ട് മൊഴികള്‍ മറന്നെന്ന പോല്‍

മരിച്ചുപോയ ഇന്നലെകളുടെ മറവിടങ്ങളില്‍
മഞ്ഞനിശ്വാസമുതിര്‍ത്തുണരുന്നു പൊന്‍പുലരി
 
മണലില്‍ മുത്തമിട്ടുണര്‍ത്തുന്നു ചെറുതിരകള്‍
മറക്കാനാക്കാത്ത മറ്റൊരു പ്രിയദിനത്തിന്നോര്‍മ്മകള്‍

  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

കാഴ്ച്ചപ്പാടുകള്‍ മാറുന്നത്



സ്വയം വിലയിരുത്തലുകളില്‍ 
പ്രത്യേകതകളില്ലാതെ 
കടന്നു പോകുന്ന ദിനങ്ങളിലും 
വ്യവസ്ഥിതികള്‍ കണ്ടെത്തുന്ന 
വ്യത്യസ്ത തലങ്ങള്‍ 
നമ്മെ അലോസരപ്പെടുത്തിയേക്കാം 

ചെയ്തികള്‍ 
നിര്‍ണ്ണായകം തന്നെയെങ്കിലും 
അടിസ്ഥാന വ്യാഖ്യാനങ്ങള്‍ ഇല്ലയെങ്കില്‍
വ്യര്‍ത്ഥം തന്നെ... 

അതിനാല്‍, 
അപ്രധാനമെങ്കിലും 
വിശദീകരണ യോഗ്യമായ ചെറുകാര്യങ്ങളില്‍
സന്തോഷം കണ്ടെത്താന്‍ കഴിയുമെങ്കില്‍ 
അത് തന്നെ മേല്‍...

ഫലങ്ങള്‍ 
വ്യാഖ്യാനങ്ങളേക്കാള്‍ 
മെച്ചമാണെന്നത് കൊണ്ടുതന്നെ... . 

  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

പിന്‍വഴികളില്‍ നിന്നും പറന്നെത്തുന്നത്...



ഈ ആള്‍ക്കൂട്ടമെന്നെ  
അതിവേഗം പിന്നിലാക്കിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നു 
അനഭിലഷണീയമായ വഴിത്തിരിവുകളില്‍ 
ഒരിത്തിരി തിരക്കുകുറയാന്‍ 
ഈ ഗതിവേഗമെന്നെ സഹായിച്ചേക്കാം 
പരിത്യക്തമായ ഈ പാതകളില്‍ നിന്ന് 
ഭയം വഴിമാറുന്നതും 
സ്വീകാര്യമായ അവസരങ്ങളുടെ 
ദിശാസൂചികകളും ഞാന്‍ കണ്ടു 
കാത്തുനില്‍ക്കാം 
ഒരു നിഴല്‍പക്ഷിയണയും  
നീളന്‍ കാല്‍നഖങ്ങളി, ലെന്നെയുമെടുത്ത്‌
പറക്കും, ഒരു കടലിനും കൊടുക്കാതെ,  
ആ ഒറ്റത്തുരുത്തിലേക്ക്.... 

  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

സ്വപ്നങ്ങള്‍ അത്, നീ തന്നെയാവുമ്പോള്‍




ചിലപ്പോഴൊക്കെ
പ്രകാശമാനമായ പാതകളുപേക്ഷിച്ച്
നിഴല്‍ വഴികള്‍ താണ്ടേണ്ടി വന്നേക്കാം
അശാന്തിയുടെ ഒരു കരിമേഘതുണ്ട്
തലയ്ക്കു മീതേ തൂങ്ങി കിടക്കുന്നുണ്ടെന്നും
ഏതുനിമിഷവും, എല്ലാം
ഒരു വെള്ളിടിയില്‍ അവസാനിക്കുമെന്നും
രക്ഷാമാര്‍ഗം ഏതുമില്ലെന്നും
നമുക്ക്  തോന്നാം
പക്ഷെ...
സത്യത്തില്‍  അതൊരു
വികാരവിക്ഷോഭമുയിര്‍ക്കൊണ്ട
ദു:സ്വപ്നസഞ്ചാരമായിരിക്കാം
ഒരു നിലവിളി കുരുങ്ങിയുണരുമ്പോള്‍
ഇരുളിനോട് പടവെട്ടാതെ
ആ മിഴികളടയ്ക്കുക..  
വൈകാതെ
നേരം പുലരുമെന്നും
പുതിയ സൂര്യന്‍ നിനക്കായുദിക്കുമെന്നും
മേഘങ്ങള്‍ പെയ്തൊഴിയേണ്ടവയാണെന്നും
മനോഹരമായ
മഴവില്‍ക്കുഞ്ഞുങ്ങളെ പ്രസവിക്കേണ്ടതാണെന്നും
മനസ്സിലാക്കുക!
ഹൃദയങ്ങള്‍ക്ക്‌ സ്വപ്നങ്ങളല്ലാതെ
മറ്റാരു കാവല്‍ ?

  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

വഴി മറന്ന വസന്തം




കുസൃതിയാമൊരു ചിത്രശലഭത്തെപ്പോല്‍ പാറിയിരുന്നു മനസ്സ്. 
വസന്തം അതിന്‍റെ പൂവല്‍ക്കിടക്കയില്‍ നിന്നുമെന്നെ ഉണര്‍ത്തി ആനയിച്ചതാ  നൃത്തവേദിയിലേക്ക്.. 
കിളികള്‍ പിന്നണി പാടി രജനി തിരശ്ശീല നീക്കി ഇനി ആടാതെ വയ്യ.. 
ഇന്ന്, 
വയലില്ല വേലയുമില്ലയെങ്കിലും വറുതിയില്ലെനിക്ക് വസന്തമേ വാക്കുകള്‍ തരിക നീ.. 
എഴുതാം പ്രകൃതിയിലലിഞ്ഞു മറഞ്ഞു പോകേണമെനിക്ക് എടുത്തു കൊള്‍കെന്നെ 
ചിതറിയോടുമീ അക്ഷരക്കൂട്ടങ്ങളെ നിന്നേഴു നിറങ്ങളും നിറച്ചു നിരത്തൂ നല്‍വാക്കുകള്‍ ആയെന്നെ.. 
നിനക്ക് മാത്രമിരു മറന്ന വാക്കുകള്‍ ഒതുക്കി വയ്ക്കാമവ എടുത്തു വായിക്കുക.. 
അടര്‍ന്നു വീണ ചുടുമിഴിമുത്തുകള്‍ കൊണ്ട് പടര്‍ന്നു പോയ്‌ 
ഇനിയാര്‍ക്കും വായിക്കുവാന്‍ വയ്യാതെ കണ്ടു തളര്‍ന്നു പോയ വാക്കുകള്‍.. 
അതില്‍ നിറങ്ങള്‍ മാത്രം പറന്നു പൊങ്ങി നിന്‍ മനസ്സിലെങ്ങു വഴി മറന്നു നില്‍പ്പൂ.. 
നീ കേള്‍ക്കുന്നില്ലേ.. ഹൃദയ താളമല്ലത്
ജാലകവിരി നീക്കിയും അപരിചിതയാക്കപ്പെട്ടു വാതില്‍ക്കല്‍ നില്‍ക്കുമെന്‍ അവസാന ശ്രമങ്ങളാണ്..    


  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

“ഹൃദയങ്ങള്‍ മുളയ്ക്കുമ്പോള്‍ ”



സൂചനാതീത സാഹചര്യങ്ങളില്‍  
ജീവിതം എന്തെന്നറിയാന്‍ 
ഭാഷ പോലും അശക്തമാണ് . 
ശുഭപ്രതീക്ഷകള്‍ നിറച്ച വരികളില്‍
തുണ വരുന്ന ഭാഗ്യവും ദൈവവും..  
ആഘോഷങ്ങള്‍ക്ക് വിലങ്ങണിഞ്ഞ്   
നിസ്സഹായത പറയുന്ന കഥയോ വിധി?

മനസ്സ് തൊടുന്ന ഒരു കുഞ്ഞുചിരി, 
നനഞ്ഞു ചിതറാനൊരു നെഞ്ചകം, 
മനസ്സ് മറന്നോടിയെടുക്കാന്‍ 
മധുരിതമൊരു കുടന്ന സ്നേഹം, 
ഒടുവിലെല്ലാമേകുന്നത് നിരാശ മാത്രം 
പകര്‍ന്നു നല്‍കാത്ത പ്രകാശം 
സ്വന്തമെന്നു എന്തിന് അഹങ്കരിക്കുന്നു? 

നിരര്‍ത്ഥക വ്യക്തിബന്ധങ്ങള്‍, 
കളങ്കിത ചിന്തകള്‍, ചകിതരാക്കി, യവ    
നമ്മെ നിശ്ശബ്ദം കീഴ്പ്പെടുത്തുന്നു. 
മറിഞ്ഞു പോയ താളുകളിലെ വെറും 
പേരുകള്‍ മാത്രമായ് നാം മാറും മുന്നെ 
ഹൃദയത്തിന്‍റെ സ്ഥാനത്തു നല്ലൊരു 
ഹൃദയം തന്നെ ഉള്ള ഒരു അപൂര്‍വത 
അങ്ങിനെയും ഒന്ന് സംഭവിച്ചേക്കാം..  

  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

യുദ്ധം.....ബാക്കിയാവുന്നത്



പ്രലപനങ്ങളില്‍ മതി മറന്ന് 
ഏകാന്തമായിരുന്നാത്മാവിന്നൊരു 
ഗതി മറന്ന തിര പോലെ
സ്തവങ്ങളില്‍ അരുണിമയാര്‍ന്നു
ഒരു നവോഢയെപ്പോലെ അവള്‍
അവന്‍റെ പാദങ്ങളില്‍
തിരഞ്ഞത് നിഴല്‍പ്പുഞ്ചിരി.
ഒന്നൊഴിയാതെ  കണ്‍കളില്‍
വന്നു വീണു തിളങ്ങുകയാണ്
ഇന്നോളം വിണ്ണില്‍ ഒളിച്ചു കളിച്ച
വെണ്‍താരകപ്പൂക്കളെല്ലാം..

നീലനിഴല്‍നൂലില്‍ കൊരുത്തൊരു
ചാരുനിലാഹാരമണിഞ്ഞവള്‍
നിടിലമതിലലസമെങ്കിലും ആ 
കുറുനിരയോടേറ്റു തളര്‍ന്നു
നമ്രമുഖിയായ് മന്ദമാരുതനും.
അധീശത്വം ഉറപ്പിക്കാനുതകും 
ആ പുരികക്കൊടികളേതു 
കരുത്തിലും കനലുടലിലും..

പരശ്ശതം നിശ്വാസങ്ങളില്‍ 
പലവുരു പ്രണയം ഉലയൂതിക്കാച്ചിയ
പടവാള്‍ നീട്ടിയവളുരച്ചു
"പ്രിയനേ ഇത് നിനക്ക്.. 
പടയോട്ടം കഴിഞ്ഞു 
വിജിഗീഷുവായ് നീ വരും നാള്‍
അശ്മകവുമുയിര്‍ക്കും അനുരാഗം 
എന്നില്‍ കൊരുക്കും മിഴിത്തിളക്കം..
അത് മതിയെനിക്ക്"

അവനി അനന്തതയിലലിയുന്ന   
ഈ ചുവന്ന പരവതാനി
ഇവിടെ എനിക്ക് അവന്‍റെ 
സാമീപ്യം തിരിച്ചറിയാം..
വിജനതയില്‍ കാതരയാകവെ 
വേദനയുടെ യാഥാര്‍ഥ്യം 
എന്നെ വാരിപ്പുണരുന്നു

യുദ്ധത്തിന്‍റെ ഇരമ്പം .. 
വിവേചനമില്ലാത്ത പൈശാചികത
ഖഡ്‌ഗങ്ങള്‍ ദ്വാരങ്ങളിട്ട
അസ്ഥികളുപകരണങ്ങളായ്‌  
അകമ്പടിയേകും വിലാപ ഗാനം 
ശാദ്വലങ്ങളും ശൈലങ്ങളും കടന്നു 
അത് എന്നിലേക്കെത്തുന്നുണ്ട്  
ഇരുള്‍മഴയില്‍ ഇന്ദ്രിയങ്ങള്‍, അറിയാതെ 
കൊതിക്കുമിരുമിഴിത്തിളക്കം.

  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

കടല്‍ കാണേ....


കടല്‍തീരങ്ങള്‍, 
എപ്പോഴും കണ്ണുകളെ അതിശയിപ്പിക്കുന്നു 
നോക്കി നില്‍ക്കേ
രണ്ട് ലോകങ്ങള്‍ ഒന്നുചേരുമിടം

കാലങ്ങളോളം 
മനുഷ്യന്‍റെ അസ്തിത്വത്തെ 
അഹംഭാവത്തെ 
ചോദ്യം ചെയ്യുന്ന അതിര്‍ത്തികള്‍

രണ്ടു ധ്രുവങ്ങള്‍ 
ജലരേഖയുടെ ചാഞ്ചാട്ടത്തില്‍
കൈകോര്‍ക്കാന്‍ ശ്രമിക്കുന്ന മാന്ത്രിക കാഴ്ച

തികച്ചും വ്യത്യസ്തമായ 
കരയുടെ നിയമങ്ങളെ 
കടല്‍ അനുസരിക്കുമിടം

എണ്ണമറ്റ അതീന്ദ്രിയ ശക്തികള്‍ 
ഒന്നാകുന്ന വൈകാരിക തലം 
അവിടെ 
നമ്മളും നിസ്സാരതയുടെ നിശ്ചിതമായ 
ഒത്തുതീര്‍പ്പുകള്‍ക്ക് കീഴടങ്ങുന്നു. 

  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

അതിരുകള്‍.. മായ്ക്കപെടാന്‍ വേണ്ടി മാത്രം




അരങ്ങില്‍,
നയനങ്ങളുടെ നീളന്‍ ചരടുകള്‍
ചിലങ്കയെ ജയിക്കാതെയും
ചില നടനങ്ങള്‍!
പ്രദര്‍ശനശാലയിലെ തികച്ചും
വിരക്തമായ ഒരു ചിത്രം..
ഇതെല്ലാം വെറും നാട്യങ്ങളാണ്!

അറിയാതെ,
എറിഞ്ഞുകളഞ്ഞ ക്യാന്‍വാസിന്,
ഒരു മറുപുറമുണ്ടെന്നും
അതില്‍, രാഗവര്‍ണ്ണങ്ങളുണ്ടെന്നും
തിരിച്ചറിയുന്ന ഒരു നാളില്‍
നരച്ച നിറങ്ങള്‍ക്കിടയിലൂടെ, നീയാ
നിറഞ്ഞ മിഴിത്തിളക്കം കണ്ടെടുക്കും..

അന്ന്,
കാലങ്ങളുടെ കനല്‍ച്ചൂട് പേറും
കദനത്തിന്‍ മുത്തുകള്‍
കവര്‍ന്നെടുത്തൊരാ വിരലുകള്‍
ചക്രവാളത്തിന്‍റെ വിശാലതയിലേക്ക് നീളും...
സന്തോഷത്തിന്റെ വരവിനായ് മാത്രം
ഹൃദയവാതിലുകള്‍ തുറക്കും..

എങ്ങിനെയും,
ഉടഞ്ഞുപോകുമെന്നുള്ളത്
സ്ഫടികപ്പാത്രത്തിന്‍റെ ഭയമല്ല
മറിച്ച്, കരുതലോടെ
കൊണ്ടുനടക്കുമെന്ന വിശ്വാസമാണ്!
അബലയും അധീരയുമല്ലെന്നറിയിക്കാന്‍
അതിര്‍ത്തികള്‍ ഞാനൊന്നമര്‍ത്തിവരച്ചോട്ടെ...


  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

അറിയാത്ത പഥങ്ങള്‍



ഇന്നലെകളിലേക്ക് തിരിഞ്ഞുനോക്കുമ്പോള്‍
ഏറെ ദൂരെയല്ലാതെ നിന്നെ  കാണാം 
മനസ്സില്‍ അങ്ങിങ്ങായ്‌ നടത്തിയ 
ചില ഉളിമിനുക്കുകളൊഴിച്ചാല്‍ 
ഏറെ മാറ്റമൊന്നും പറയാനില്ല തന്നെ 
കാഴ്ചകള്‍ക്കപ്പുറമുള്ള 
ആ മാറ്റങ്ങളറിയാത്തവര്‍ക്ക് 
ഭിന്നരൂപങ്ങള്‍ കാണുകയുമില്ല.. 

ഇന്ന്, നാളെകളുടെ 
അവ്യക്തവും 
അതിനാ, ലാശ്രയിക്കാനാവാത്തതുമായ 
സൂചിക മാത്രമാണ്.. 
ചോദ്യമരുത് 
പൂര്‍ണ്ണമായും വിശ്വസിക്കാതെ തന്നെയാണ് 
ഏതിന്നലെകളുടെയും 
മുന്നിലേക്ക് 
നാമോടിക്കയറിയത്...  

ചിലപ്പോഴൊക്കെ, 
'നിന്നെ' മാറ്റി നിര്‍ത്തിക്കൊണ്ട് 
ആത്മാവറിഞ്ഞുതിരുന്ന 
ഹൃദയമര്‍മ്മരങ്ങള്‍ക്ക് കാതോര്‍ക്കവേ  
പ്രപഞ്ചത്തിന്റെ പ്രഹരങ്ങളില്‍ 
പ്രകൃതിയോടൊത്ത് 
ഞാനും ശാക്തീകരിക്കപ്പെടട്ടെ...

അഭേദ്യമായ
വലയങ്ങളിലകപ്പെടാതിരുന്നാല്‍  
അതിജീവനങ്ങള്‍
തെളിക്കുന്നത് ഒരു പക്ഷെ 
ആനന്ദത്തിന്റെ
അനന്തപഥങ്ങളാവാം!

  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

നിറം, നിത്യസത്യം


ശരത്കാലത്തിന്‍ ഒപ്പീസുകള്‍ കേട്ട്  
ഹേമന്ത ശിശു കരഞ്ഞുണര്‍ന്നു 
ഭൂമിതന്‍ മാര്‍ ചുരന്നമൃത് പോല്‍ 
പനി പുതച്ചു പടലവും പുല്‍നാമ്പുകളും 
പൈതല്‍ മിഴി തുളുമ്പി വിതുമ്പിയുറങ്ങുമ്പോള്‍  
കനം തൂങ്ങിയ മിഴികള്‍ തുറന്നുമടച്ചും 
കാത്തിരുന്നാ നാളുമിങ്ങണഞ്ഞുവോ 

ഇത് തന്നെയോ ആ സ്ഥലം 
വസന്തത്തിനെയെതിരേല്‍ക്കാന്‍ 
ഞാന്‍ തിരഞ്ഞെടുക്കേണ്ടിടം
ഒരു തെളിഞ്ഞ പകലില്‍ നീല ക്യാന്‍വാസില്‍ 
കത്തിയെരിയുന്ന സൂര്യനെ നോക്കി
ഞാന്‍ തളര്‍ന്നു പോകേണ്ടിടം

എന്‍റെ അലസഗമനങ്ങള്‍ക്ക് ഹരിതാഭയേകാന്‍ 
എന്നും അവിടെയാ പുല്‍ത്തകിടിയില്‍ 
നീയുമുണ്ടാകുമോ? 
ഇളം മാരുതന്‍ ഇന്ദ്രിയങ്ങളെയുണര്‍ത്തി 
ഇവിടെയീ 
ചരല്‍പ്പാതകളില്‍ നിഴല്‍ വീഴ്ത്തിപ്പോകും വരെ?

ഹാ!
എന്‍റെ പേക്കിനാവുകളില്‍ അനന്തതയുടെ 
നിറമായ്‌ വന്നണഞ്ഞത് നീലയോ പച്ചയോ 
അതോ കണ്ണഞ്ചിപ്പിക്കുന്ന വെള്ളി വെളിച്ചമോ 
ഈ മൂന്നു നിറങ്ങളും ഇപ്പോള്‍ എനിക്ക് കാണാം 
ഇന്നാണ് ഞാന്‍ മരിക്കേണ്ടത്
നിറമേതില്‍ അലിയേണമെന്നറിയാതെ 
നില്‍ക്കുകയാണ് ഞാന്‍.. 
ഇനി നീ തീരുമാനിക്കുക, 
എന്‍റെ മരണത്തിന്‍റെ നിറം ഏതാവണമെന്ന്...

  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

ഗണിത ചിഹ്നങ്ങള്‍ ÷ × + - ≠ .


പ്രണയത്തിന്‍റെ ബാല്യത്തിലെന്നാണ് നമുക്കിടയില്‍
ഈ ചിഹ്നങ്ങള്‍ കടന്നു വന്നത്?
കറുത്തു തടിച്ച കട്ടുറുമ്പുകള്‍ പോലെയത്
കടിച്ചു വേദനിപ്പിച്ചിട്ടുണ്ട് പലപ്പോഴും!!

ഒരു തീവണ്ടിയാത്രയുടെ ഓര്‍മ്മകളില്‍
എന്‍റെ മടിയില്‍ കിടന്നാണ്, നീ ആദ്യമായി
ഒരു ഹരണ ചിഹ്നത്തെ കുറിച്ച് പറഞ്ഞത്.
എന്‍റെ മിഴികള്‍ക്കിടയില്‍,
നാസികയിലൂടെ നീളത്തില്‍ വരച്ചു
ഹരം പിടിപ്പിച്ചു വരച്ച പ്രണയചിഹ്നം.

ലഹരി നുരയുന്ന മിഴികള്‍ നേരിടാനരുതാതെ
ദൂരെയെങ്ങോ മിഴി നട്ടു പനിമതി.
വിയര്‍ത്ത നാസികത്തുമ്പില്‍ നിന്നടര്‍ന്നൊരു
തുള്ളിയില്‍ തുളുമ്പിപ്പോയ ലോകം.
തീരാസുഖമത് തേടി പ്രിയമൊരു
തൂവല്‍ക്കിടക്ക തളര്‍ന്നു.
ജന്നല്‍ തുറന്നണഞ്ഞ മേഘപ്പറവ
ചിറകു കുടഞ്ഞു നനഞ്ഞ സുഖങ്ങള്‍.
പിന്നെയുമൊന്നായ മിഴിത്തിളക്കങ്ങളില്‍,
നാമിരുവരും മത്സരിച്ചു കണ്ടെത്തിയ
എത്രയെത്ര ഗുണന ചിഹ്നങ്ങള്‍..    

പ്രണയത്തിനായ്‌ വെടിഞ്ഞ ബന്ധങ്ങള്‍,
കേള്‍ക്കാന്‍ മടിച്ച സത്യങ്ങള്‍,
കാണാതെ പോയ ലോകം,
മറച്ചു വച്ച വികാരങ്ങള്‍,
എല്ലാം എഴുതിത്തള്ളിയ
ജീവിതത്തിന്‍റെ കണക്കു പുസ്തകം..

ചിഹ്നങ്ങള്‍ എന്നെ ഭയപ്പെടുത്തിത്തുടങ്ങിയോ?  
ശിഷ്ടത്തിന്‍റെ മുഖചിഹ്നങ്ങള്‍ ലാഭവും നഷ്ടവും
തിരിച്ചറിയാത്ത വണ്ണം മാറിക്കളിക്കുന്നു..
തുറന്നു നോക്കുവാന്‍ ഭയന്ന്,
വീണ്ടുമൊരിക്കല്‍ കൂടി ഞാന്‍ ആ പുസ്തകം അടച്ചു വയ്ക്കും
മനോഹരമായ ഒരു സ്വപ്നക്കടലാസ് കൊണ്ട്
ഞാന്‍ അതിന്റെ പുറംചട്ട പൊതിയും.
എന്‍റെ അലസവിരസ വിരല്‍ ചലനങ്ങളില്‍,
തൂലികത്തുമ്പ്‌ പോലുമറിയാതെ തീര്‍ക്കുന്ന പ്രാകൃത വരകളാല്‍,
അതിന്‍റെ മുഖം വികൃതമാക്കപ്പെടുമ്പോള്‍,
ഞാന്‍ വീണ്ടും അത് തുറന്നു നോക്കും.

അധികചിഹ്നം കണ്ടു മനം തുടിച്ചു നില്‍ക്കവെ,
അതില്‍ നിന്നും ഒരു ലംബരേഖ
എന്‍റെ മൂക്കിന്‍ തുമ്പിലേക്ക്‌ ചാടിക്കയറും..
നിഷേധത്തിന്റെ നേര്‍വരകള്‍ മാത്രം ബാക്കിയായ
ആ പുസ്തകം നിനക്ക് നേരെ ഞാന്‍
വലിച്ചെറിയുന്നത് അപ്പോഴൊക്കെയാണ് 
രണ്ടു നിഷേധങ്ങളെ ചേര്‍ത്തു വച്ച്
സമം ആക്കാമെന്ന് നീ പറഞ്ഞപ്പോഴാണ് പ്രിയനേ
നിന്നെ ഒന്ന് ചുംബിക്കണമെന്നു എനിക്ക് തോന്നിയത്
അതിനിടെ എന്‍റെ മൂക്കിന്‍ തുമ്പില്‍ നിന്ന്
പിടി വിട്ടു ചെരിഞ്ഞു വീഴുന്ന ആ രേഖ
നിന്‍റെ സമഭാവനകളില്‍ പതിക്കാതിരിക്കട്ടെ..

അല്ലെങ്കില്‍ തന്നെ ചിഹ്നങ്ങളെ മാത്രം
ഞാന്‍ തിരയുന്നതെന്തിനു?
കറുത്ത മിഴിവുള്ള ഉത്തരസൂചിക
മിഴികളില്‍ തെളിയുന്ന
നീ തന്നെയല്ലേ എന്റെ ഗണിതപുസ്തകം..
നെറുകയില്‍ നീ തൊട്ട ഒരു ദശാംശബിന്ദു,
അത് മാത്രം ചുവന്നു തന്നെയിരിക്കട്ടെ..
അത് എന്നും ചുവന്നു തന്നെയിരിക്കട്ടെ..   

  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

പെയ്തൊഴിയുമ്പോള്‍...



കൌമാരം സാഹസിക നിറങ്ങളാല്‍ സമൃദ്ധമായിരുന്നു.. 
അദൃശ്യമായ ആകാശങ്ങളിലേക്ക് ചിറകുകള്‍ വിരിച്ചു പറക്കാന്‍ ഭയക്കാത്ത, 
നെഞ്ചില്‍ നെറികേടിന്‍റെ ഭാരമില്ലാതെ, 
തല ചായ്ക്കാന്‍ ചുമലുകള്‍ തേടാത്ത, 
താന്‍പോരിമയുടെ, തളര്‍ച്ചയറിയാത്ത എന്‍റെ കാലം.. 
താഴ്ന്ന മരച്ചില്ലകളും തണുത്തുറഞ്ഞ ഭൂമിയിലെ തീപ്പെട്ടിക്കൂടുകളും 
എന്‍റെ കാഴ്ചയില്‍ നിന്നും അകന്നു തന്നെ നിന്നിരുന്നു.. 
സമാനമായ ഭ്രാന്തുകള്‍ ഉള്ള ചില പറവകള്‍ ഒറ്റ തിരിഞ്ഞു എന്‍റെ വിഹായസ്സില്‍ വന്നുപോയിരിക്കാം..
എങ്കിലും മേഘഗുഹകളിലേക്ക് പറന്നു കയറാന്‍ ഉള്ള ധൈര്യം 
അവര്‍ക്കില്ലാതെ പോയത് കൊണ്ടാവാം ഞാന്‍ ഏകാകിയായ് പോയത്.. 
അറിവിന്‍റെ വെളിച്ചമില്ലാത്തിടത്തു മദിച്ചു നടക്കുമ്പോള്‍ എന്തിനെ ഭയക്കണം.. 
മരണം എന്തെന്ന് ഞാന്‍ അറിയുന്നത് അവന്‍ എന്‍റെ ശബ്ദത്തില്‍ കരഞ്ഞപ്പോഴാണ്.. 
അപ്പോള്‍ എന്നില്‍ ജനിച്ചു വീണ ഭയം അത് കണ്ടു ചിരിച്ചു.. 
ഹിമപാളികളില്‍ ഞാന്‍ കണ്ട മിഴിനാളം തണുപ്പ് പ്രസരിപ്പിച്ചു.. 
അതില്‍ നിന്നും ഒരു മഞ്ഞുതുള്ളി അടര്‍ന്നു വീണു.. 
ഘനീഭവിച്ച ഒരു കണ്ണ്നീര്‍ത്തുള്ളി.. തൊട്ട മാത്രയില്‍ ഞാനും ഒരു മഞ്ഞുകട്ടയായ്‌ മാറി.. 
കാറ്റിന്‍റെ ചിറകില്‍ ആ മേഘശകലം പെയ്തൊഴിയുമ്പോള്‍ ഞാനും പെയ്തു.. 
എന്നോ ഉപേക്ഷിച്ച കൂട്ടിലും എന്നെ മറന്ന കാട്ടിലും.. 
ഏതോ അറിയാതിലക്കുമ്പിളില്‍ ഞാന്‍ തളര്‍ന്നു കിടക്കുമ്പോള്‍ 
എന്നില്‍ പതിക്കുന്നുണ്ട് 
മേഘഗുഹകള്‍ ലക്‌ഷ്യം വച്ചു പറക്കുന്ന പേരറിയാപ്പക്ഷിയുടെ നിഴല്‍.. 
നീ പെയ്യുമ്പോഴേക്കും ഞാന്‍ ഒരു പുഴയായ്‌ മാറിയിരിക്കും.. 
ഒരു പക്ഷെ വിരഹത്തിന്‍റെ ഉപ്പ് നീറ്റിയ ഒരു കടല്‍..


  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

ചിലന്തിയും ചിന്തയും



വിധവയായ കരിംചിലന്തി!
അതാണവള്‍.. 
അവളുടെ കണ്ണുകളില്‍ നീ കാണാന്‍ 
ആഗ്രഹിക്കുന്ന അഭൌമപ്രണയമില്ല..
ഇമയനക്കങ്ങളില്‍ തെളിയുന്നത് ചുടുരക്തമാണ്..
എന്തിനധികം, ഈ വല നെയ്യുമ്പോഴും
എഴുന്നു നില്‍ക്കുന്ന നിന്‍റെ ഞരമ്പുകള്‍
ആയിരുന്നു അവളുടെ മനസ്സില്‍..
തണുത്ത കണ്ണുകള്‍ കൊണ്ട്,
നിന്‍റെ സുതാര്യമായ ഏകാന്തതയെ
എന്നേ അവള്‍ നോട്ടമിട്ടിരുന്നു..
നിന്‍റെ മുതുകിലെ ചെറുനിണനിറങ്ങള്‍
നിന്നെ ഒറ്റു കൊടുത്തിരിക്കുന്നു..
ഇനിയൊരു തിരിച്ചു വരവില്ല..
നിന്‍റെ ആറു കാലങ്ങളും
ബന്ധനത്തിലായിക്കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു..
ഇണചേരലിനൊടുവില്‍ നിന്നെയവള്‍
ഒരു വെളുത്ത പുതപ്പ് പുതപ്പിക്കും..
മരിക്കുന്നതിനു മുന്നേ!
അപ്പോള്‍ നീയറിയും
അവളുടെ അടിവയറ്റിലെ
ചുവന്ന നാഴികച്ചിരട്ടയില്‍
നീ കാണാതെ പോയത് 
അനേകമിണകളുടെ മരണസമയമാണ്..
എല്ലാം അവസാനിച്ചിരിക്കുന്നു 
മദം കൊണ്ട നിന്‍റെ തലയിലേക്ക്
വിഷമുനകളാഴുകയാണ്..
ഇനിയുള്ളത് നീയറിയാത്ത കഥ.. 
ദ്രവീകരിച്ച നിന്‍റെ ചിന്തകളെ,
നിന്‍റെ ജീവനെ,
അവള്‍ വലിച്ചു കുടിക്കും..
മറ്റാര്‍ക്കുമറിയാത്ത മോചനവഴിയിലൂടെ
അവള്‍ രക്ഷപ്പെടും..
കബന്ധങ്ങളുടെ മുകളിലൂടെ
ഒരഭ്യാസിയെപ്പോലെ
ചാടിക്കടന്ന് അവള്‍ പോകും..
വെളുത്ത നൂല്‍പ്പന്തിനുള്ളില്‍, 
അസംഖ്യം കുഞ്ഞുങ്ങളെപ്പേറുന്ന
പാടല വര്‍ണ്ണത്തിലുള്ള  മുട്ടകള്‍
അവള്‍ കാത്തു വയ്ക്കും..
ചതിയുടെ വരം പേറിപ്പിറന്ന
സന്തതികള്‍ പരസ്പരം കൊന്നു തിന്നും..
കൂടുതല്‍ വിഷമുള്ളവ മാത്രം ബാക്കിയാവും..
കൂടുതല്‍ വിഷം ഉള്ളവ മാത്രം.


  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...