ആഴിയുടെ അടിത്തട്ടില്
ആരുമറിയാതുറങ്ങുന്നൊരു പേടകം
അതില്,
കടലിലും കലരാത്ത
കണ്ണുനീരുറഞ്ഞതിന് ഘനമുണ്ട്.
അതിനാലൊരിക്കലും,
ഉയര്ന്ന് വരികയില്ലെന്നുറപ്പുള്ളൊരു ഹൃദയം
കണ്ണെതിരെ നിന്നും
കണ്ണതിരിലേക്ക്
കടല് നിറയെ താരകക്കുഞ്ഞുങ്ങള്....
അതിനിടയിലങ്ങു ദൂരെയൊരു കപ്പല്ച്ചാലില്
അടയാള വിളക്ക് തെളിച്ചവളുടെ
ആത്മാവും പേറി
ആഴങ്ങള് പുല്കിയവന്!
അവളുടെ അപ്രാപ്യവാഞ്ഛകളെ
അതിജീവിക്കാനാവാതെ
ഈ അനന്ത സാഗരം...
നനഞ്ഞ പാദങ്ങളെ തഴുകി
മണല്മുത്തി ഓടുന്ന കാറ്റ് നുകര്ന്നത്
കടലിലെ ഉപ്പോ, കണ്ണു നീരോ?