RSS
Container Icon

നമ്മള്‍ കവിതകളാകുന്ന കാലം



കെട്ടിവലിക്കുന്ന ഏകാന്തതയില്‍ 
അസംതൃപ്തിയുടെ വേനല്‍ക്കാല അടയാളങ്ങള്‍ 
കടലിനും, പക്ഷികള്‍ക്കും 
ആശയക്കുഴപ്പം  ഉണ്ടാക്കിയ ഒരു കാലം,  
നേരംതെറ്റി വിരിഞ്ഞതാല്‍ 
ചവിട്ടിമെതിക്കപ്പെട്ട  പൂക്കളെ നോക്കി 
പുല്‍മേടുകള്‍ വിയര്‍ത്തുനിന്ന  മറ്റൊരു കാലം.

ഋതുക്കള്‍ അക്ഷരങ്ങളാകുമ്പോള്‍  
നീയും  ഞാനും  
വാക്കില്‍  നിന്നും  മറ്റൊരു  വാക്കിലേക്ക് 
കുടിയേറുന്ന ഈ കാലത്ത്;
പ്രണയത്തിനു സാക്ഷ്യം വഹിച്ച  
വഴിയോരവിളക്കുകളും 
നമ്മെ ചേര്‍ത്ത കറുത്ത കുടയും 
നിന്റെ വെളുത്ത പ്രാവുകളുടെ കുറുകലും  
എന്‍റെ ആ സൈക്കിളും 
വിസ്മൃതിയിലേക്ക് വീഴാന്‍  മടിക്കുന്ന
വയലറ്റ് പൂക്കളും;  
ആ  പേനകളും; 
ചെറുചിരിയുടെ മടക്കുകള്‍ കയറി വരുന്നു!

യഥാര്‍ത്ഥ വീട്ടില്‍ എത്തിപ്പെട്ടതുപോല്‍
ഉടുപ്പുകള്‍  മാറുകയും, 
ജനലുകള്‍  തുറക്കുകയും 
ആളുകള്‍ ചരിക്കുന്നതും, 
ഇരുട്ടില്‍  വീഴുന്നതും കണ്ട്  
കാറ്റിന്റെ  തലോടലില്‍ 
ഒരു പിറന്നാള്‍ മധുരം  നുണഞ്ഞിരിക്കുന്നു... 

നാളെ, 
ഋതുക്കളുടെ ഭാഷകള്‍ മനസ്സിലാവാതെ
ദൂരെയൊരു മഴ ജനിക്കുന്നു, 
കെട്ടടങ്ങിയ നക്ഷത്രക്കണ്ണുകളില്‍ 
തുറന്നിട്ട  ജാലകങ്ങള്‍  തെളിയുന്നു 
തണുപ്പിന്റെ ചുരുള്‍ നിവരുകയും, 
നമ്മെയൊന്നായ് മൂടുകയും ചെയ്യുന്നു. 



  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

വസന്തത്തിന്‍റെ വിലാപം



കാലത്തിന്‍റെ കൈവഴികളില്‍ 
പടരുന്ന വള്ളികള്‍
മെല്ലെ, വറ്റാത്തൊരു 
കുളിരിനെ തൊടുന്നു
പഴങ്കഥകള്‍ പിന്നിട്ട് 
പാദമറിയാത്ത 
കാടുകള്‍ കണ്ടെത്തുന്നു 
കവിതകള്‍ ചോരുന്ന 
കണ്ണുകള്‍ മുദ്ര വയ്ക്കപ്പെടുന്നു 
നെഞ്ച് നിറക്കാതെ 
പൊടുന്നനെ ലില്ലികള്‍ പൂക്കുന്നു!
ചുംബനം, മരണത്തിന്‍റെ 
ചവര്‍പ്പ്..
ദാഹം, ഇരുട്ടിന്‍റെ 
തഴുകല്‍!
ഒത്തുതീര്‍പ്പുകളിലേക്ക് 
കണ്‍തുറക്കുന്ന 
പുലരികള്‍! 
സ്വപ്നത്തില്‍ പെറ്റ് പെരുകിയ 
രാത്രി മുല്ലകള്‍...
പരിമളം ഇല്ലാത്ത 
പ്രേമഭാഷണങ്ങള്‍... 
ചാറ്റല്‍മഴയുടെ ചതി 
മണ്ണ് തൊട്ട പൂക്കള്‍, 
അകാലങ്ങളില്‍ അസ്തമിക്കുന്നു 
വസന്തം! 

  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...