RSS
Container Icon

യുദ്ധം.....ബാക്കിയാവുന്നത്



പ്രലപനങ്ങളില്‍ മതി മറന്ന് 
ഏകാന്തമായിരുന്നാത്മാവിന്നൊരു 
ഗതി മറന്ന തിര പോലെ
സ്തവങ്ങളില്‍ അരുണിമയാര്‍ന്നു
ഒരു നവോഢയെപ്പോലെ അവള്‍
അവന്‍റെ പാദങ്ങളില്‍
തിരഞ്ഞത് നിഴല്‍പ്പുഞ്ചിരി.
ഒന്നൊഴിയാതെ  കണ്‍കളില്‍
വന്നു വീണു തിളങ്ങുകയാണ്
ഇന്നോളം വിണ്ണില്‍ ഒളിച്ചു കളിച്ച
വെണ്‍താരകപ്പൂക്കളെല്ലാം..

നീലനിഴല്‍നൂലില്‍ കൊരുത്തൊരു
ചാരുനിലാഹാരമണിഞ്ഞവള്‍
നിടിലമതിലലസമെങ്കിലും ആ 
കുറുനിരയോടേറ്റു തളര്‍ന്നു
നമ്രമുഖിയായ് മന്ദമാരുതനും.
അധീശത്വം ഉറപ്പിക്കാനുതകും 
ആ പുരികക്കൊടികളേതു 
കരുത്തിലും കനലുടലിലും..

പരശ്ശതം നിശ്വാസങ്ങളില്‍ 
പലവുരു പ്രണയം ഉലയൂതിക്കാച്ചിയ
പടവാള്‍ നീട്ടിയവളുരച്ചു
"പ്രിയനേ ഇത് നിനക്ക്.. 
പടയോട്ടം കഴിഞ്ഞു 
വിജിഗീഷുവായ് നീ വരും നാള്‍
അശ്മകവുമുയിര്‍ക്കും അനുരാഗം 
എന്നില്‍ കൊരുക്കും മിഴിത്തിളക്കം..
അത് മതിയെനിക്ക്"

അവനി അനന്തതയിലലിയുന്ന   
ഈ ചുവന്ന പരവതാനി
ഇവിടെ എനിക്ക് അവന്‍റെ 
സാമീപ്യം തിരിച്ചറിയാം..
വിജനതയില്‍ കാതരയാകവെ 
വേദനയുടെ യാഥാര്‍ഥ്യം 
എന്നെ വാരിപ്പുണരുന്നു

യുദ്ധത്തിന്‍റെ ഇരമ്പം .. 
വിവേചനമില്ലാത്ത പൈശാചികത
ഖഡ്‌ഗങ്ങള്‍ ദ്വാരങ്ങളിട്ട
അസ്ഥികളുപകരണങ്ങളായ്‌  
അകമ്പടിയേകും വിലാപ ഗാനം 
ശാദ്വലങ്ങളും ശൈലങ്ങളും കടന്നു 
അത് എന്നിലേക്കെത്തുന്നുണ്ട്  
ഇരുള്‍മഴയില്‍ ഇന്ദ്രിയങ്ങള്‍, അറിയാതെ 
കൊതിക്കുമിരുമിഴിത്തിളക്കം.

  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

2 comments:

ajith said...

ജയിക്കേണ്ടുന്ന യുദ്ധങ്ങള്‍

മനോജ് ഹരിഗീതപുരം said...

കൊള്ളാം

Post a Comment

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...