എന്റെ മനക്കോട്ടകള് കീഴടക്കി
ഹൃദയവഴികളില് കാവല് നില്ക്കുന്ന നീ!
പക്ഷെ എന്റെ നിശ്ശബ്ദ സ്വപ്നങ്ങളുടെ
ലഹരിയാല് ഉന്മത്തനാണ്.
അവ്യക്തമായ നിന്റെ കാഴ്ചയില്
അല്പനേരം ഞാനുമൊരുല്കൃഷ്ടസൃഷ്ടി!
പകലുകളില് കേട്ട കളകൂജനങ്ങള്,
ഉറങ്ങാതിരിക്കുന്ന ഒരു രാപ്പാടി,
ഒന്നും
ഈ ഇരുട്ടിന്റെ തിരക്കില്
എനിക്ക് കൂട്ട് വരുന്നില്ല...
വെളിച്ചമെല്ലാം പൊലിഞ്ഞ
ഈ ഏകാന്തയാത്രയില്
എനിക്ക് കൂട്ടായുള്ളത്
ഈ ഭയത്തിന്റെ പാദചക്രങ്ങള് മാത്രമോ!
നിരാസത്തിന്റെ കരിനാഗങ്ങള്
കാലങ്ങള്ക്കപ്പുറത്തു നിന്നും
പുറപ്പെടുവിക്കുന്ന
സീല്ക്കാരം ഞാന് കേള്ക്കുന്നുണ്ട്
വരുന്ന ജന്മങ്ങളിലും
എന്നെ നിഗ്രഹിക്കുവാന് പോന്നത്ര
വിഷം ഉണ്ട് ആ ദംശനങ്ങളില്..
എന്റെ ഇടതു കാല്മുട്ടിന് മുകളിലായ്
ഞാന് ഒരു കൈലേസ് ഇറുക്കി കെട്ടട്ടെ,
നീ സമ്മാനിച്ച ചിത്രത്തുന്നലുകളുള്ള
വെളുത്ത നിറമുള്ള ആ തുണിക്കഷ്ണം..
കരിനീല നിറമാര്ന്ന ദേഹത്ത്
അത് ഒരു ശുഭ്രവഞ്ചനമുദ്ര..