വേനല് ചൂടില് വരണ്ടു നീറിയ മണ്ണിന്
നെഞ്ചിലൊരു കുഞ്ഞുപൂവിന്
മയങ്ങാനിറ്റു പാല്ക്കണം മോഹിച്ച
മുല്ലവള്ളിയാണ് ഞാന് !
ചുടുകണ്ണീര്ക്കടലില് തിരയെടുത്തു
ചുഴി വലച്ചു കരള് വിറച്ചു മുങ്ങിത്താഴും
എനിക്ക് നീയൊരു ആശാമരക്കൊമ്പ് ...
കുളിര് പടര്ന്ന കൂട്ടില്
തുടി കൊട്ടിയ മനസ്സില് പിറന്നു
ഹൃദയത്തില് കൊരുത്ത ഓരോ പൂവിനും
പുതു മഴ നനഞ്ഞ സുഖം ...
നീ തഴുകി ഉണര്ത്തിയ മോഹങ്ങള്ക്കും
വിസ്മൃതിയിലേക്ക് വിലയം ചെയ്ത കിനാക്കള്ക്കും
ഇന്ന് പുതുജീവന്റെ സുഗന്ധം !
3 comments:
പുതുജീവന്റെ സുഗന്ധം
എങ്ങോ വിരിഞ്ഞൊരു പൂവിൽ നിന്നോ?
പൂവിന്റെയോമൽക്കിനാവിൽ നിന്നോ?
ഈ നറും സൗരഭം വന്നു..
ഈറൻ നിലാവിൽ വന്നു..
കവിത വളരെ മനോഹരമായി എഴുതി.
ശുഭാശംസകൾ....
ഓര്മകള്ക്ക് എന്ത് സുഗന്ധം...ആത്മാവിന് നഷ്ട സുഗന്ധം ...ആശംസകള്
Post a Comment