സ്വപ്നനിലാവേ
ആകാശചരിവിലെ സ്വര്‍ണതളിയില്‍
ചാഞ്ഞുറങ്ങും ചന്ദ്രികചിറകുള്ള
ദൂതോ നീ!
മേഘശീലുകളിൽ ഒളിച്ചു നിന്റെ
മിഴികളിൽ കരിയെഴുതി
മുഖം താഴ്ത്തിയെന്നെ
കൊതിപ്പിക്കല്ലേ!
നിന്നിൽ നുരഞ്ഞ്
തെന്നിത്തെറിച്ച് പരന്നുപോവും
ഒളിയില്‍ തിളങ്ങും തെരുവിനു-
മിന്നൊരു മിന്നാമിന്നി ചന്തമാണേ !
നിന് നൂലിഴചുണ്ടിലൂറിയൊരു
കള്ളച്ചിരിയാലെൻ
ഹൃദയം കവര്‍ന്നെടുത്ത്
പൂർണ്ണനാവുന്നതുമൊരു വിസ്മയമല്ലോ!
3 comments:
നിലാവേ...
ആരെയോർത്തു വേദനിപ്പൂ ചാരുചന്ദ്രലേഖ..?
ഓരിതൾപ്പൂ പോലെ നേർത്തു നേർത്തു പോവതെന്തേ..?
എങ്കിലും നീ വീണ്ടും, പൊൻകുടമായ് നാളെ,
മുഴുതിങ്കളാകും നാളെ..!!
നിലാവിന്റെ കവിത നന്നായി.
ശുഭാശംസകൾ...
നിന് നൂലിഴചുണ്ടിലൂറിയൊരു
കള്ളച്ചിരിയാലെൻ
ഹൃദയം കവര്‍ന്നെടുത്ത്
പൂർണ്ണനാവുന്നതുമൊരു വിസ്മയമല്ലോ!
Post a Comment