പേരിടാ നൊമ്പരമായീടാന് മാത്രമായ്-
എന്തിനു നീയെന്നെ സ്വന്തമാക്കി
പറയാതെ പരിഭവം പതിവായൊളിപ്പിച്ച്
പ്രിയനേ നീയെന്നെ മറന്നതെന്തേ ?
ചൊരിയുമെൻ മിഴികളാൽ നനയുമീ സന്ധ്യയും
മൊഴിയാതെ മായുന്ന ശരികള് തന് മുള്ളിലും
അറിയാതെ തഴുകുന്ന കലപില കാറ്റിലും
പടരുവാനാവാതെ നീറുന്ന നാളമായ് !
തളരാതെ നില്ക്കുവാൻ നീ തന്ന സ്വപ്നങ്ങൾ,
നിഴൽ പകുത്തോരോർമ്മകൾ തിരയുന്നുവിന്നും
വെറുതെ ഉയിർത്തിന്നെയൊന്നു ചേര്ത്തോരാ-
നനവുള്ളോധരമെന് നെറ്റിയിലമർത്തിയില്ല..
5 comments:
സങ്കടകരമായ അവസ്ഥ
ഒരിക്കലും ഒരു തിരിച്ചുവരവില്ലാത്ത ചില നഷ്ടങ്ങള് നികത്താന് വാക്കുകള് പോരല്ലോ അജിത്ജി
ഓർത്തുപോയരുമയായ് മാറോട് ചേർത്തഴൽ-
ക്കാർമേഘമലിയിക്കുമെൻ സ്നേഹസൂര്യനെ..
കാഴ്ചയുടെ വില പോലെ തന്നെ സ്നേഹത്തിന്റെ കാര്യവും. നഷ്ടപെടുമ്പോഴാണ് എല്ലാവരും അതിന്റെ വില മനസ്സിലാക്കുന്നത്.
നല്ല കവിത.
ശുഭാശംസകൾ...
വീണ്ടും വിരഹം ....ആശംസകള്
ഒരിക്കലും ഇനി വരില്ലെന്നറിഞ്ഞിട്ടുമൊരു കുഞ്ഞ് പ്രതീക്ഷ തൻ മൺചിരാത് കത്തുന്നത്.. ജീവിതം മുന്നോട്ട് പോകാനാണ്..
Post a Comment