ഒരിള വെയില് ചുംബനമേറ്റ്
പാതി നനഞ്ഞൊരു താഴ്വരയുടെ
നിഴലിൽ മറഞ്ഞിരിപ്പുണ്ട്
കുഞ്ഞിച്ചിറകുള്ളോരെൻ സ്വപ്നം !
തെളിഞ്ഞും മറഞ്ഞും
തീര്ക്കുന്ന ചിത്രങ്ങള്ക്കെല്ലാം നിന്റെ മുഖമാണ്.
ഒരു പ്രണയമഴയിൽ ജനിച്ചു വീഴുമവളെ
ആര്ക്കാണ് മറക്കാനാവുക !
ഇരുട്ടിനും വെളിച്ചത്തിനുമിടയിൽ
ഉയിര്ക്കുന്ന നീഹാരം
എന്റെ മിഴികളിൽ പെയ്യുമൊരു പ്രഭാതം,
അതെന്റേതു മാത്രം !
മിന്നി മറയുന്ന തലോടലിലെല്ലാം,
എന്നെ തിരയുന്നു ഒരു ചെറുപുഞ്ചിരി
ഇതാ, ഞാനാ പ്രകാശത്തിലേക്ക്
തുളുമ്പി തൂവുമെന് ഹൃദയം നിനക്കായ് !
8 comments:
ഒരു കുഞ്ഞു സ്വപ്നം..അതു മതി, ജീവിതം പ്രകാശമാനമാക്കാൻ.! എല്ല നന്മകളും നേരുന്നു.
നല്ല കവിത.ഇഷ്ടമായി.
ശുഭാശംസകൾ...
തുളുമ്പിത്തൂവുന്ന ഹൃദയം
എന്റെ മിഴികളിൽ പെയ്യുമൊരു പ്രഭാതം,
അതെന്റേതു മാത്രം !....എന്റേതും
ചില പ്രതീക്ഷകള് അങ്ങിനെയാണ്
ശരിയാണ്..... പക്ഷെ സ്വപ്നങ്ങളുടെ ആയുസ്സ് നിശ്ചയിക്കുന്ന ദൈവത്തിന് നമ്മുടെ പ്രതീക്ഷയുടെ അളവ് നിയന്ത്രിക്കാന് കൂടെ ആയെങ്കില് ......
ഇടയ്ക്കൊക്കെ കിട്ടുന്ന ഈ ബോണസ് ആണ് ജീവിക്കാനുള്ള പ്രേരണ അല്ലെ അജിത്ജി :)
നന്ദി അനു
വെറുതെ ഒന്ന് തൊട്ടു നോവിച്ചു പോവുന്ന ചില പ്രതീക്ഷകള്...... .... , ചിലത് ഇങ്ങനെ അല്ലെ .....നന്ദി സജിത്ത്
Post a Comment