ഈ യാത്രയിൽ നിറയെ
ഒറ്റപ്പെടുന്ന എന്റെ മനസ്സിന്റെ
ആകുലമായ ചിന്തകളാണ്...
അങ്ങകലെ കര്ക്കിടക കാറില്
നമ്മൾ നനയാഞ്ഞ,മഴയുടെ
കുളിരാര്ന്ന കുടവട്ടങ്ങളുണ്ട്...
തുടി കൊട്ടും മനം തുറന്ന
മിഴികള് ചാരുമിളവെയില് തുമ്പികൾ
പാറുമൊരു മേടുണ്ട്...
മുഖം മറച്ച മൌനമൊഴുകുന്ന
ഒരു ചെറു വാക്കിൽ
കര കവിയുമൊരു പുഴയുണ്ട്...
ഈറനണിഞ്ഞ കഥകളിൽ
ഇടതൂര്ന്ന മരങ്ങൾ
മഞ്ഞപ്പൂക്കളമെഴുതിയ മുറ്റമുണ്ട്...
എങ്കിലും സ്നേഹമേ,
നിന്നിലലിയാത്ത സന്ധ്യകൾ
എന്നില് വിലപിച്ചു കൊണ്ടേയിരിക്കും...
3 comments:
വിലാപത്തിനൊടുക്കം ഒരു ചിരി വരുമായിരിയ്ക്കും
വിലാപത്തിനൊടുക്കം ഒരു ചിരി വരുമായിരിയ്ക്കും
വരട്ടെ.
കവിത ഇഷ്ടമായി.
ശുഭാശംസകൾ...
..ഒരു മാസത്തെ അവധിക്കായ് നാളെ നാട്ടിലെത്തുമ്പോള് ആ ചിരി വരുമായിരിക്കും :) നന്ദി അജിത്തേട്ടാ nd സൗഗന്ധികം
Post a Comment