കരയാത്തൊരു കണ്ണുവേണമെനിക്ക്
നിന്നില് ഉരുകാത്തൊരു കരളും
നോവാത്തൊരു മനസ്സിനൊപ്പം-
ചിരി മായാത്തൊരധരവും.
വരികള്ക്കിടയിലെ സ്വപ്നങ്ങളെ-
വിരിയിക്കാന് ശ്രമിച്ചൊരു യാത്രയില്-
കാതമിന്നേറെ പിന്നിട്ടിരിക്കുന്നു.
നിന്നില് നിന്നും നടന്നുതുടങ്ങിയപ്പോഴാണ്-
അറിയാതെ, ആഗ്രഹിക്കാതെ മറവിയിലേക്ക്-
വീണുപോയ മുഖങ്ങളെയോര്ക്കുന്നത്.
അരലിവൃക്ഷങ്ങളില് ചിതറിക്കിടക്കുന്ന-
മൊട്ടുകളെന്നപോലെ ബന്ധങ്ങളെന്നില് തൂങ്ങിയാടുന്നു.
ഒരിക്കല്, വിവേകമെന്റെ വിചാരങ്ങളെ കൈവരിയുമ്പോള്-
ഞാനുമെന്റെ മുഖം മറച്ചേക്കാം!അന്നും,
എന്നിലെ ഓരോ കണ്ണിയെയും കൂട്ടിയിണക്കുന്ന നിന്നെ-
നഷ്ടപ്പെടാന് ഭയക്കുന്നില്ലയെങ്കില്-
ഒരു കളിമണ്പാവപോല് എന്നിലെയെന്നെ-
മറന്നുപോവാതിരുന്നെങ്കില്-
പകര്ന്നാടിയ വേഷത്തിന് കഥയറിയാത്ത-
വിഡ്ഢികണക്കെ ഒരു തിരച്ചില് നടത്തും
കാലത്തിനൊപ്പം ചിറകുമുളച്ച്-
തൂവലുകളാലെന് കാഴ്ച്ചമറച്ച്,
നിന്നിലേക്കെത്തിയന്നുമുതലു
12 comments:
ആദ്യത്തെ നാലുവരികള് വളരെ മനോഹരമായി..
കവിതകള് നന്നാവുന്നുണ്ട്. ആശംസകള്.
കരയാത്ത കണ്ണും , ഉരുകാത്ത കരളും, നോവാത്ത മനസ്സും, ചിരിമായാത്ത അധരവും തരാന് ദൈവത്തോട് പ്രാര്ത്ഥിക്കാം....എന്താ പോരേ...?
:)
കവിത നന്ന്
ആഗ്രഹങ്ങളും നന്ന്
the first four lines are awsom.. It speaks what I feel right now..
ആദ്യ വരികള് അതിമനോഹരമായി...
കൊള്ളാം ആശംസകള്
aneshanangal thudaratte.......manoharamaya varikal...aashamsakal ....
Thank You All.
SUPER POEM
"വിരഹം" ...വായിക്കാന് സുഖമാണ്..അനുഭവിക്കാന് ഏറ്റവും
വേദനാജനകവുo....
Post a Comment