RSS
Container Icon

പ്രഭാതം








ഉദിച്ചുയരുന്ന ചുവന്ന കിരണങ്ങളാല്‍ കണ്ണുകള്‍ നോവുമ്പോള്‍-

എന്നെ ഞാനാക്കുന്ന- ഊര്ജമെന്നില്‍ നിറയും! 

ഇന്നിതാ, ഒന്നുകാണാന്‍ ഓടിയെത്തിയ എന്റെ- 

കാഴ്ച മറച്ച് വിളിക്കാതെ വിരുന്നുവന്നൊരഥിതി -

അന്തിച്ചുനിന്ന എന്നെയും പൊതിഞ്ഞു നീങ്ങുന്നു-

മഞ്ഞു മൂടികെട്ടിയ കാഴ്ചയില്‍ മിഴികള്‍ അടഞ്ഞു പോയി.

വീണ്ടും ഉണര്‍വ് നല്‍കിയത് നിന്റെ മുഖമാണ്,

സൂര്യന്റെ തേജസ്സില്‍-സ്വര്‍ണനിറമുള്ള -

നിന്നിലാണെന്റെ ചെഞ്ചോടികള്‍ തിളങ്ങിയത്.

ഇതളിന്നാഴങ്ങളില്‍‍ ഒളിപ്പിച്ചിരിക്കുന്ന നിഗൂഡ സൌന്ദര്യത്തിലാണ് -

ഓരോ ആയുസ്സും മറഞ്ഞിരിക്കുന്നതെന്ന് തോന്നി

ഇനിയുമൊരു ജന്മമുണ്ടെങ്കില്‍-

നിന്നോളം സുകൃതം ചെയ്തൊരു പൂവായ് വിരിഞ്ഞില്ലയെങ്കിലും-

പ്രഭാതങ്ങളിലിറ്റ് വീഴുന്ന പ്രകൃതിതന്‍ വിയര്‍പ്പു കണമായ്-

നിന്നെ ഉണര്ത്താനൊരു ‍ മോഹം ബാക്കിവെക്കുന്നു!

  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

9 comments:

Raees hidaya said...

വായിച്ചു....ഇഷ്ടായി

റോബിന്‍ said...

നന്നായിട്ടുണ്ട്....

ലംബൻ said...

നല്ല കവിത. ഇഷ്ടപ്പെട്ടു.

Vineeth M said...

ബാക്കി വച്ചേക്കു സുഹൃത്തേ....

ajith said...

മോഹം ബാക്കി
പിന്നെയും ബാക്കി
മാനവജീവിതം അങ്ങനെ..!!

Unknown said...

നല്ല വരികൾ. ഇനിയുമെഴുതുക

ഡെയ്സി said...

എല്ലാവര്ക്കും നന്ദി

Safeer said...

Nice

Safeer said...

Nice

Post a Comment

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...