പാതിമയക്കത്തിലെന് ചില്ലുജാലകം-
ഞരങ്ങിയതോ അതോ-
നിന്റെ കരടുള്ള പ്രണയത്തിലെന്-
ഹൃദയം കിനിഞ്ഞു കരഞ്ഞതോ!
തൂവെള്ള തൂവാലയില് -
നീ തന്ന പനിനീര്ദലങ്ങള്,
ചോരതുപ്പി ചുവന്നിന്നെന്നെ മറന്നതോ-
അതോ അവ സ്വയം മരിച്ചതോ!
ഇളം വെയില് പതിച്ചെന്-
കണ്കള് തുടിച്ചു നിന്നെ തിരഞ്ഞൊരു -
തുള്ളി പൊഴിച്ചതോ അതോ
അറിഞ്ഞുകൊണ്ട് തന്നെ നീ അടര്ന്നതോ!
ഓര്മ്മകള്ക്കിപ്പുറം,
വീഞ്ഞിന്റെ ചുവപ്പില് കരടേതുമില്ല
നിന്റെ പ്രണയം കരുതാന് തൂവാലയുമില്ല
സന്തോഷത്തിന്നശ്രുധാരയില്-
നോവുന്ന വിരഹമില്ല ദു:സ്വപ്നങ്ങളുമില്ല!
പ്രണയം, അതെന്റെ മനസ്സാണ്-
തുടിപ്പുകള് ശേഷിച്ച അമൂല്യ ജീവന് വസിക്കുമെന്-
ചുവന്ന ഹൃദയം, അതെന്നിലിന്നും ഭദ്രം
നീ മറന്നതുമതാണ് !
4 comments:
അല്ലല്ല..ചെമ്പരത്തിപ്പൂവ്
ശരിയാണ്, ഞാനുമോര്ത്തു.... പക്ഷെ ഈ ചുവന്ന ഹൃദയങ്ങള് എന്നെ കൊതിപ്പിച്ചത് കൊണ്ട് ഈ പേര്!
Hridhayamulloru nool paavaye njan neyyanundu.
പ്രണയം, അതെന്റെ മനസ്സാണ്-
തുടിപ്പുകള് ശേഷിച്ച അമൂല്യ ജീവന് വസിക്കുമെന്-
ചുവന്ന ഹൃദയം, അതെന്നിലിന്നും ഭദ്രം
നീ മറന്നതുമതാണ് ! ഗുഡ് ..
Post a Comment